Barend Biesheuvel
Pełne imię i nazwisko | Willem Barend Biesheuvel | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1920 | ||
Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 2001 | ||
Premier Holandii | |||
Okres | od 6 lipca 1971 | ||
Przynależność polityczna | Partia Antyrewolucyjna | ||
Poprzednik | Piet de Jong | ||
Następca | Joop den Uyl | ||
Odznaczenia | |||
|
Willem Barend Biesheuvel (ur. 5 kwietnia 1920 w Haarlemmerliede, zm. 29 kwietnia 2001 w Haarlemie[1]) – holenderski polityk, działacz konserwatywnej i protestanckiej Partii Antyrewolucyjnej, deputowany, wicepremier i minister, od 1971 do 1973 premier Holandii.
Życiorys
Urodził się w gminie Haarlemmerliede en Spaarnwoude. Kształcił się w szkołach w Spaarndam i w Haarlemie. W latach 1940–1945 studiował prawo na Wolnym Uniwersytecie w Amsterdamie. Pracował następnie w administracji prowincji Holandia Północna oraz jako sekretarz do spraw zagranicznych w fundacji rolniczej Stichting voor de Landbouw. W latach 1952–1959 był sekretarzem generalnym CBTB, chrześcijańskiej organizacji skupiającej rolników i ogrodników. Później do 1963 pełnił funkcje przewodniczącego tego zrzeszenia[1].
Działał w Partii Antyrewolucyjnej, był zwolennikiem współpracy holenderskich ugrupowań chadeckich[1]. W latach 1956–1963, 1967–1971 i 1972–1973 wykonywał mandat deputowanego do Tweede Kamer. Od 1961 do 1963 był delegatem Stanów Generalnych do Parlamentu Europejskiego. Od lipca 1963 do kwietnia 1967 zajmował stanowiska wicepremiera, ministra rolnictwa i rybołówstwa oraz ministra do spraw pomocy i wsparcia dla Surinamu i Antyli Holenderskich[1]. W latach 1967–1971 był liderem politycznym ARP[2], w tym samym okresie pełnił funkcję przewodniczącego frakcji poselskiej partii[1].
Od lipca 1971 do maja 1973 sprawował urząd premiera. Kilka miesięcy po wyborach z 1972 zastąpił do Joop den Uyl. Barend Biesheuvel wycofał się wkrótce z aktywnej działalności politycznej. W późniejszych latach uzyskał członkostwo w powstałym z połączenia ugrupowań chadeckich Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznym. W późniejszych latach obejmował różne stanowiska w przedsiębiorstwach i instytucjach. Był m.in. członkiem rady doradczej koncernu Unilever i członkiem rady nadzorczej linii lotniczych KLM[1].
Życie prywatne
Jego żoną od 1945 była Wilhelmina Jacoba Meuring. Miał dwie córki i jednego syna[1].
Odznaczenia
- Order Oranje-Nassau IV klasy (1962), II klasy (1967), I klasy (1991)[1]
- Order Lwa Niderlandzkiego II klasy (1973)[1]
Przypisy
- p
- d
- e
|
- PWN: 3877553