Azuryt
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | Cu3(CO3)2(OH)2 | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 3,5–4 | ||
Przełam | muszlowy | ||
Łupliwość | doskonała w jednym kierunku | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 3,77 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | ciemnoniebieska, lazurowa | ||
Rysa | niebieska | ||
Połysk | szklisty do ziemistego | ||
Inne | silny pleochroizm w odcieniach niebieskich | ||
| |||
|
Azuryt – minerał z gromady węglanów. Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony.
Nazwa pochodzi od perskiego lazhward oznaczającego barwę niebieską[1].
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym. Najczęściej jest spotykany w skupieniach zbitych, ziemistych, ziarnistych, kulistych. Tworzy też naskorupienia i pseudomorfozy po innych minerałach miedzi. Jest kruchy, przeświecający, pod wpływem dwutlenku węgla przechodzi w malachit. Tworzy odmiany: burnit, chessylit, azurmalachit.
Azuryt często przeobraża się w malachit.
Występowanie
Minerał wtórny strefy utleniania kruszców Cu; współwystępuje z malachitem, pseudomalachitem, kuprytem, chalkozynem, chryzokolą, kalcytem, limonitem.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje w Górach Świętokrzyskich i na Dolnym Śląsku, w okolicach Lubina i Głogowa.
Zastosowanie
| Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
- lokalnie wykorzystywany jako podrzędna ruda miedzi (55% Cu),
- do produkcji siarczanu miedziowego,
- do wyrobu błękitnych pigmentów,
- bardzo atrakcyjny i ceniony kamień ozdobny,
- w jubilerstwie dość rzadko stosowany, oszlifowane kamienie są małe. Nadaje im się zazwyczaj szlif kaboszonowy. Nie szlifuje się dużych okazów, gdyż są tak ciemne, że prawie nieprzezroczyste,
- do wyrobu artystycznej biżuterii,
- cenny kamień kolekcjonerski,
- sproszkowany azuryt był używany jako niebieska farba, która jednakże zmieniała barwę na zieloną ze względu przeobrażenia w malachit.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Azurite. mindat.org. [dostęp 2017-01-02].
Bibliografia
- Autor: Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 96, 146, 188, 190, 216, 267. ISBN 83-7129-194-9.
Linki zewnętrzne
- Historia eksploatacji kruszców miedzi i żelaza w Miedzianej Górze k. Kielc. pawekrol.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)].
- azuryt na stronie Webmineral.com (ang.)
- GND: 4653267-5
- BNCF: 31305
- Britannica: science/azurite
- ЕСУ: 42794
- NE.se: kopparlasur
- SNL: azuritt
- identyfikator minerału w Mindat: 447