Autoradiogram

Fragment autoradiogramu

Autoradiogram – obraz uzyskiwany na materiale światłoczułym, który miał kontakt z materiałem radioaktywnym, np. skrawkiem komórki zawierającej związki znakowane izotopami promieniotwórczymi. Na autoradiogramie widać szczegółowe rozmieszczenie składników radioaktywnych[1]. Jako pierwszy autoradiogramy zastosował Henri Becquerel podczas badania promieniowania emitowanego przez rudę uranową.[2]

Przypisy

  1. James D. Watson: Biologia molekularna genu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 519.
  2. Andrzej Czerwiński: Energia jądrowa i promieniotwórczość. Warszawa: Oficyna Edukacyjna Krzysztof Pazdro, 1998, s. 10. ISBN 83-85751-48-3.