Asymilacja narodowa

Asymilacja narodowa – rodzaj asymilacji kulturowej, proces psychiczny, w rezultacie którego dana jednostka lub grupa jednostek staje się członkiem obcej sobie przedtem wspólnoty narodowej.

Według Romana Rybarskiego proces ten zasadza się na dwóch rodzajach zmian:

jednostka lub grupa asymilująca się przyswaja sobie cechy grupy, która ją wchłania: jej język, obyczaje, sposób życia, często również wygląd zewnętrzny. Upodabnia się, świadomie czy nieświadomie, do otoczenia
jednostka lub grupa przenika ideałami i uczuciami asymilującego ją narodu. Wchłania w siebie jego tradycje, jego wierzenia, jego przywiązania i nienawiści, czuje się związana z narodem asymilującym

W okresie międzywojennym w Polsce prawica (głównie Narodowa Demokracja) opowiadała się za właśnie tym typem asymilacji części mniejszości narodowych (Białorusinów, Ukraińców).