Arnaut Daniel

Arnaut Daniel (ur. 2 poł. XII w.^[1] na zamku w Ribérac^[2], zm. pocz. XIII w.^[1]) – prowansalski trubadur tworzący hermetyczną poezję, działający ok. 1180–1200^[2].

Był żonglerem na dworze Ryszarda I Lwie Serce. Odbywał podróże do Włoch i Hiszpanii. Zapoczątkował style pisania trobar ric i trobar clus. Z twórczości Arnaut zachowało się 16 poematów do których nie zachowała się melodia, 1 pieśń z melodią oraz sestyna Lo ferm voler qu'el cor m’intra (z melodią). Na jego sekstynie lirycznej wzorował się m.in. Dante Alighieri, który umieścił jego postać w Boskiej komedii. Francesco Petrarca uznawał Arnauta za najwybitniejszego trubadura oraz nazwał go „wielkim mistrzem miłości”^[2].

Przypisy

Zobacz teksty Arnauta Daniela w Wikiźródłach