Arkadiusz Koniecki

Arkadiusz Koniecki

Trener
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1947 Świebodzice
Kariera
Aktywność	1965–1970
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1965–1970 AZS Wrocław
Kariera trenerska Lata Drużyna 1970–1977 Unia Tarnów 1980–1983 Unia Tarnów 1983–1986 Górnik Wałbrzych 1986–1989 Śląsk Wrocław 1993–1994 Guildford Kings (Anglia) 1994–1996 Śląsk Wrocław 1996–1998 Pogoń Ruda Śląska 1998–1999 Prokom Trefl Sopot 1999–2001 Zagłębie Sosnowiec 2001–2002 Unia Tarnów 2002–2003 Old Spice Pruszków 2003–2004 Ostrovia Ostrów Wielkopolski 2004–2005 Wisła Can-Pack Kraków 2006 Spartak Moskwa (Rosja) 2006–2007 AZS Koszalin 2007–2008 Kotwica Kołobrzeg 2009–2010 Lider Pruszków 2013–2014 MKS PWSZ Konin Reprezentacje narodowe 1987 Kadra Polski mężczyzn (II trener) 1988–1993 Kadra Polski mężczyzn 2004–2006 Kadra Polski kobiet 2010–2011 Kadra Polski kobiet (asystent)

Arkadiusz Koniecki (ur. 18 listopada 1947 w Świebodzicach) – polski koszykarz, a następnie trener koszykówki, dwukrotny zdobywca tytułu mistrza Polski ze Śląskiem Wrocław (1987 i 1996), trener reprezentacji Polski kobiet i mężczyzn.

Życiorys

Lata 60. 70. i 80.

W latach 1965-1970 grał w koszykówkę w AZS Wrocław, a w 1970 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Karierę trenerską rozpoczął w 1970 w Unii Tarnów, którą prowadził na szczeblu III ligi do 1977. W latach 1980-1983 ponownie trenował Unię, tym razem w II lidze. Najbliżej awansu do I ligi był w sezonie 1982/1983, kiedy jego drużyna zajęła w swojej grupie drugie miejsce. W trakcie sezonu 1983/1984 zastąpił na stanowisku trenera Górnika Wałbrzych Henryka Zająca, debiutując tym samym w I lidze. Zespół z Wałbrzycha prowadził do 1986, zdobywając z nim wicemistrzostwo Polski w sezonie 1985/1986. Następnie przeniósł się do Śląska Wrocław, z którym od razu w pierwszym sezonie (1986/1987) sięgnął po mistrzostwo Polski, a w kolejnych dwóch sezonach kolejno zajmował 8 i 2 miejsce. Był także asystentem Andrzeja Kuchara jako trenera reprezentacji Polski seniorów i pomagał mu na turnieju mistrzostw Europy w 1987, a w 1988 zastąpił go w roli trenera kadry.

Lata 90.

Jako trener reprezentacji Polski uzyskał awans do mistrzostw Europy w 1991, w których jego drużyna zdobyła siódme miejsce. Nie zdołał natomiast zakwalifikować się do turnieju olimpijskiego Igrzysk w Barcelonie (1992). Po pierwszych nieudanych meczach kwalifikacji do kolejnych mistrzostw Europy w 1993, z początkiem 1993 został zastąpiony na stanowisku trenera kadry przez Tadeusza Aleksandrowicza. Następnie pracował jako wiceprezes klubu Aspro Wrocław, ale zrezygnował już jesienią 1993, po czym trenował angielski Guildford Kings. W 3 kolejce sezonu 1994/1995 zastąpił Mieczysława Łopatkę na stanowisku trenera Śląska Wrocław. W trakcie tego sezonu w konflikt z nim weszła piątka podstawowych koszykarzy (m.in. Dariusz Parzeński i Robert Kościuk), ale nie uległ im i konsekwentnie wystawiał w składzie juniorów. W kolejnym sezonie (1995/1996) sięgnął natomiast ze Śląskiem po kolejne mistrzostwo Polski. Następnie prowadził drużyny Pogoń Ruda Śląska (1996-1998) i Prokom Trefl Sopot (1998/1999). W tym ostatnim klubie wobec słabych wyników został zwolniony przed końcem sezonu, a zastąpił go jego asystent Krzysztof Koziorowicz. Następnie prowadził drugoligowe Zagłębie Sosnowiec (1999-2001), ale po sześciu kolejkach sezonu 2000/2001 odszedł do Unii Tarnów.

XXI wiek

W trakcie sezonu 2000/2001 powrócił do klubu, w którym rozpoczął karierę trenerską, tj. Unii Tarnów i prowadził ją w Polskiej Lidze Koszykówki także w sezonie 2001/2002. W sezonie 2002/2003 był trenerem Old Spice Pruszków, po czym trenował zespoły kobiece - Ostrovię (2003/2004) i Wisłę Kraków (2004/2005), z której został zwolniony po 11 kolejkach. W styczniu 2004 został trenerem kobiecej reprezentacji Polski seniorek, którą poprowadził w mistrzostwach Europy w 2005, zajmując siódme miejsce. W styczniu 2006 został trenerem Spartaka Moskwa i następnie w maju 2006 zastąpiony przez Krzysztofa Koziorowicza na stanowisku trenera polskiej kadry. Kolejnymi klubami w jego karierze trenerskiej były kluby Polskiej Ligi Koszykówki AZS Koszalin (2006/2007) i Kotwica Kołobrzeg (2007/2008), z której zwolniono go w styczniu 2008. Następnie nie prowadził drużyn koszykarskich aż do jesieni 2009, kiedy został trenerem kobiecej drużyny Lider Pruszków. W 2010 został także asystentem Dariusza Maciejewskiego w reprezentacji Polski seniorek i w tym charakterze brał udział w mistrzostwach Europy w 2011. W 2013 został pierwszym trenerem żeńskiej drużyny MKS PWSZ Konin.

Wyróżnienia

Za awans do turnieju finałowego mistrzostw Europy koszykarzy został trenerem roku 1990 według „Przeglądu Sportowego”^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Łaszkiewicz. Polska koszykówka męska 1928-2004. Inowrocław 2004
• Walerian Klimontowicz. Rozwój sekcji koszykówki klubu sportowego "Pogoń" Ruda Śląska w latach 1951-2001. Ruda Śląska 2001
• sylwetka Arkadiusza Konieckiego jako trenera drużyn męskich na portalu www.plkhistory.ugu.pl
• sylwetka Arkadiusza Konieckiego jako trenera drużyn kobiecych na portalu www.plkhistory.ugu.pl
• Legendy Śląska - Arkadiusz koniecki
• Profil na historiawisly.pl