Antoni Blank

Jan Antoni Blank
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1785
Olsztyn

Data i miejsce śmierci

20 lutego 1844
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

klasycyzm

Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Antoni Blank (ur. 6 maja 1785 w Olsztynie, zm. 20 lutego 1844 w Warszawie) – polski malarz historyczny, reprezentant warszawskiego klasycyzmu, portrecista. By podkreślić swoje polskie pochodzenie posługiwał się dwuczłonowym nazwiskiem, podpisując się często Jan Antoni Blank-Białecki[1].

Portret Abrahama Sterna, 1823

Życiorys

Urodził się w rodzinie rzemieślniczej. Wcześnie osierocony, wychowywał się w rodzinie poczmistrza Kobera. Jako piętnastolatek rozpoczął naukę w Warszawie u Józefa Kosińskiego[2]. W Warszawie przebywał do 1809. W 1809 wyjechał do Drezna, gdzie studiował pod kierunkiem austriackiego malarza Józefa Grassiego. Tam też poznał swoją przyszłą żonę Amelię, córkę inspektora Galerii Drezdeńskiej Augusta Josepha Pechwella[2]. Po powrocie do Warszawy w 1815 został konserwatorem odlewów gipsowych i nauczycielem rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1819 profesor tej uczelni. Wykształcił: Rafała Hadziewicza, Jana Feliksa Piwarskiego, Antoniego Brodowskiego, Januarego Suchodolskiego.

Po zlikwidowaniu w 1831 Uniwersytetu Warszawskiego ponownie zajął się pracami konserwatorskimi oraz udzielał lekcji prywatnych.

Jest autorem portretów, także miniaturowych. Jego portrety przedstawiają: dygnitarzy, arystokratów, mieszczan oraz władców. W swych portretach nawiązywał do niemieckiego biedermeieru. Tworzył obrazy o tematyce mitologicznej, religijnej oraz malowidła plafonowe. Wraz ze swymi uczniami wykonał obrazy dla kościołów warmińskich: w Reszlu, gdzie wykonał ołtarz Świętej Katarzyny (1821) oraz w kościele Świętego Jakuba w Olsztynie, któremu podarował obraz Matka Boska Bolesna. Był organizatorem wystaw w Nieborowie i Królikarni. Zmarł 20 lutego 1844 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 8-6-2)[3].

Wybrane dzieła

  • Autoportret z żoną i córkami (1825)
  • Edyp w Kolonos[4]
  • Piotr i Paweł (1821, w kościele w Reszlu)
  • Portret Abrahama Sterna (1823) (portret typowy dla przedstawień tego czasu, wzorowanych na wizerunkach Rembrandta)
  • Portret pułkownika Teodora Jana Kobylańskiego (1830).
  • Portret Stanisława Kostki Potockiego

Zobacz też

Przypisy

  1. Serwis informacyjny Warmia i Mazury.
  2. a b Jerzy.J. Malinowski Jerzy.J., Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215 .
  3. Cmentarz Stare Powązki: IZABELLA WOLSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-31] .
  4. Maria I. Kwiatkowska: Malarstwo i rzeźba w latach 1765-1830. W: Mariusz Karpowicz: Sztuka Warszawy. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 281. ISBN 83-01-04060-2.

Literatura dodatkowa

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Antoniego Blanka w serwisie Polona.pl
  • ISNI: 0000000112482041
  • VIAF: 163923292
  • GND: 1031987967
  • PLWABN: 9810646132005606
  • NUKAT: n2009088302
  • WorldCat: viaf-163923292
  • PWN: 3878239