António Lobo Antunes

António Lobo Antunes

Data i miejsce urodzenia	1 września 1942 Lizbona, Portugalia
Narodowość	portugalska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Karawele wracają Podręcznik dla inkwizytorów
Nagrody
Nagroda Camõesa: 2007
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Antonio Lobo Antunes (ur. 1 września 1942 w Lizbonie), portugalski pisarz, tłumaczony na wiele języków.

Antunes z wykształcenia jest lekarzem psychiatrą, brał udział w wojnie w Angoli. W swoich najgłośniejszych książkach mierzy się z kolonialną przeszłością Portugalii. Debiutował w 1979 powieścią Memória de Elefante. W jego utworach można odnaleźć ślady techniki pisarskiej Williama Faulknera, sam Antunes twierdzi, że wielki wpływ na jego twórczość wywarli także francuscy pisarze, tacy jak: Celine, Sartre, Camus oraz Malraux. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Związku Pisarzy Portugalskich i prestiżowej Asturia's Prize for European Literature. Jego twórczość została uhonorowana Jeruzalem Prize roku 2005. Był rywalem José Saramago do literackiej Nagrody Nobla. W 2007 wyróżniony Nagrodą Camõesa.

Powieści

• Memória de Elefante (1979)
• Os Cus de Judas (1979) - Zadupia (wydanie polskie 2021)
• Conhecimento do Inferno (1980)
• Explicação dos Pássaros (1981)
• Fado Alexandrino (1983)
• Auto dos Danados (1985)
• As Naus (1988) – Karawele wracają (wydanie polskie 2002)
• Tratado das Paixões da Alma (1990)
• A Ordem Natural das Coisas (1992)
• A Morte de Carlos Gardel (1994)
• Manual dos Inquisidores (1996) – Podręcznik dla inkwizytorów (wydanie polskie 2003)
• O Esplendor de Portugal (1997)
• Exortação aos Crocodilos (1999)
• Não Entres Tão Depressa Nessa Noite Escura (2000)
• Que Farei Quando Tudo Arde? (2001)
• Boa Tarde às Coisas Aqui em Baixo (2003)
• Eu Hei-de Amar uma Pedra (2004)
• Ontem não te vi em Babilónia (2006)