Anglomania
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Atelier_de_Nicolas_de_Largilli%C3%A8re%2C_portrait_de_Voltaire%2C_d%C3%A9tail_%28mus%C3%A9e_Carnavalet%29_-002.jpg/150px-Atelier_de_Nicolas_de_Largilli%C3%A8re%2C_portrait_de_Voltaire%2C_d%C3%A9tail_%28mus%C3%A9e_Carnavalet%29_-002.jpg)
Anglomania (anglomanie) – objawiająca się w bezgranicznym uwielbieniu wszystkiego co angielskie, zwłaszcza angielskiego ustroju. Była to częsta postawa wśród francuskich les philosophes XVIII wieku. Prym wśród anglomaniaków wiódł Voltaire. Louis de Jaucourt – dobrze znający anglików członek Royal Society był bardziej sceptyczny i nieraz krytykował tą niepatriotyczną postawę. Zjawiskiem tym zajmują się francuscy historycy Claude Bruneteau i Bernard Cottret.
Anglomani
- Voltaire
- Armand Louis de Gontaut, książę de Lauzun
- Louis Philippe d'Orléans (1747-1793), książę de Chartres
- Louis-Léon de Brancas, kiażę de Lauraguais
- marquis de Brunoy, syn Jean Pâris'a
- Raymond Aron
![]() | Zobacz hasło anglomania w Wikisłowniku |
Bibliografia
- Jacques Gury, Une Excentricité à l’Anglaise : l’Anglomanie in L’Excentricité en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, Lille III, 1976, p. 191-209.
- Louis-Sébastien Mercier, Parallèles de Paris et de Londres, Collection « Etudes critiques » n° 2, Introduction et notes par Claude Bruneteau et Bernard Cottret, Didier – Erudition, Paris, 1982.
Encyklopedie internetowe:
- Catalana: 0268609