Anglezyt

Ten artykuł od 2019-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Anglezyt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	PbSO4 (siarczan ołowiu)
Twardość w skali Mohsa	3[1]
Przełam	muszlowy
Łupliwość	wyraźna trójkierunkowa
Układ krystalograficzny	układ rombowy
Gęstość minerału	6,3[1] g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	przezroczysty, niekiedy lekko zabarwiony (biały, szary, zielonkawy, niebieskawy, żółtawy)
Rysa	biała
Połysk	diamentowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Anglezyt – rzadki minerał z grupy siarczanów. Po raz pierwszy znaleziony na wyspie Anglesey, położonej u wybrzeży Walii, stąd nazwa. Wcześniej był znany jako efekt rozkładu galeny. Przeobraża się w cerusyt^[1].

Właściwości

Tworzy często dobrze wykształcone kryształy, najczęściej o pokroju tabliczkowym. Występuje też w postaci płytek i słupków. Tworzy skupienia ziarniste, ziemiste, naciekowe. Występuje w formie naskorupień. Jest izostrukturalny z: celestynem i barytem. Jest kruchy, przezroczysty .

Występowanie

Powstaje w strefie wietrzenia kruszców ołowiu, zwykle galeny. Spotykany z cerusytem.

Miejsca występowania: Wielka Brytania – Szkocja, wyspa Anglesy, Niemcy – Siegen, Harz, Eifel, Badenia, Austria, Włochy – Sardynia, Szkocja, Rosja – Góry Jabłonowe. Bardzo duże kryształy pochodzą z Namibii – Tsumeb i Nowej Kaledonii.

W Polsce – sporadycznie spotykany w kopalni ołowiu na Wyżynie Śląskiej, także w okolicach Kielc i w Górach Sowich.

Zastosowanie

• Może być wykorzystywany do otrzymywania ołowiu (zawiera 68,3% tego pierwiastka).
• Należy do minerałów rzadkich i poszukiwanych przez kolekcjonerów.
• Niekiedy znajduje zastosowanie w jubilerstwie.

Przypisy

Bibliografia

• Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996, seria: Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

• Galeria na stronie webmineral.com
• artykuł o anglezycie