Anette Olzon

Anette Olzon

Anette Olzon w 2009 roku
Imię i nazwisko	Anette Ingegerd Olsson Husgafvel
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1971 Katrineholm
Pochodzenie	szwedzkie
Instrumenty	obój
Typ głosu	mezzosopran[1]
Gatunki	rock alternatywny[2], hard rock[2], folk rock[2], metal symfoniczny[3], gothic metal[3], doom metal[2], heavy metal[2]
Zawód	wokalistka, autorka tekstów
Aktywność	od 1988[2]
Wydawnictwo	earMUSIC, Frontiers Records
Powiązania	Cloudscape, Pain, Brother Firetribe, The Rasmus, Swallow the Sun, Russell Allen
Zespoły
Alyson Avenue (1995–2007) Nightwish (2007–2012) The Dark Element (od 2017)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Anette Olzon, właśc. Anette Ingegerd Olsson Husgafvel^[4] (ur. 21 czerwca 1971 w Katrineholm^[4]) – szwedzka wokalistka i autorka tekstów^[2][5]. Była wokalistka zespołów Alyson Avenue i Nightwish. Obecnie występuje w zespole The Dark Element, a ponadto prowadzi karierę solową i udziela się w różnych projektach muzycznych. Jest związana z wytwórnią Frontiers Records.

Życiorys

Wychowywała się w muzykalnej rodzinie, śpiewała od dzieciństwa^[6][7]. Przez osiem lat ćwiczyła grę na oboju. Często jeździła w trasy z zespołem swojej matki, a czasem też występowała z tą grupą na scenie^[7]. Lekcje śpiewu brała od prywatnego nauczyciela z Copenhagen Music Conservatorie w Helsingør w Danii. Po ukończeniu trzynastego roku życia Anette brała udział w konkursach młodych talentów, zaś jako siedemnastolatka dołączyła do zespołu muzycznego, który grywał covery^[7]. W 1989 roku została przyjęta do nowo założonego zespołu Alyson Avenue jako wokalistka wspierająca, a następnie – w 1995 roku, po nagraniu dema – została główną wokalistką i stałą członkinią zespołu, zastępując oryginalnego męskiego wokalistę^[8][9]. Z Alyson Avenue Olzon nagrała dwa albumy: Presence of Mind (2000) i Omega (2003)^[8]. W 2011 roku uczestniczyła jako wokalistka wspierająca przy nagrywaniu albumu Changes^[10].

W wieku 21 lat wokalistka zagrała główną rolę w rockowej operze/musicalu Gränsland w szwedzkim Helsingborgu. Zaraz potem zapisała się do szkoły baletowej Balettakademien w Göteborgu^[7]. W tym czasie śpiewała w różnych zespołach, chórach, pracowała w studiach nagraniowych przy kilku projektach muzycznych, a okazjonalnie występowała także na weselach. Olzon zaśpiewała ponadto w duecie z byłym wokalistą zespołu Jaded Heart – Michaelem Bormannem, na jego albumie Conspiracy^[7]. W 2006 roku gościnnie zaśpiewała na albumie zespołu Cloudscape – Crimson Skies (w utworze nr 12. „Will We Remain”), zaś dwa lata później gościnnie wystąpiła z dwoma zespołami: Pain na albumie Cynic Paradise i Brother Firetribe na albumie Heart Full of Fire (w utworze tytułowym)^[11][12][13]. W 2009 roku gościnnie pojawiła się na singlu „October & April” z albumu Best of 2001–2009 zespołu The Rasmus, z kolei w 2012 roku gościnnie zaśpiewała w utworze „Cathedral Walls” z płyty Emerald Forest and the Blackbird autorstwa Swallow the Sun^[14][15].

Największą rozpoznawalność Anette Olzon osiągnęła dzięki współpracy z zespołem Nightwish. Olzon dowiedziała się o istnieniu zespołu w 2005 roku, na kilka miesięcy przed zwolnieniem jego wokalistki Tarji Turunen – jak sama wspominała, zetknęła się z tą grupą, ponieważ jej siostrzenica była jej wielką fanką przez co postanowiła zapoznać się z jej twórczością, kupując album. Wkrótce po przeczytaniu o odejściu Turunen, Olzon za namową inżyniera dźwięku z zespołu wykonującego covery grupy ABBA, w którym wówczas występowała, postanowiła się zgłosić do Nightwish^[7]. Nagrała wówczas swoją własną wersję utworu „Ever Dream” i wysłała ją mailem do Tuomasa Holopainena – lidera i kompozytora Nightwish. Ten po tygodniu odpowiedział, okazując zachwyt nad jej wykonaniem, a niedługo później poprosił Olzon o dogranie wokalu do trzech utworów z instrumentalnej wersji albumu Once^[7]. Olzon nagrała więc „Nemo”, „Higher Than Hope” i „Wish I Had an Angel”, dorzucając w bonusie także piosenkę „Kuolema tekee taiteilijan” (pomimo słabej znajomości języka fińskiego), a Holopainen w odpowiedzi pochwalił jej dokonania. Po pewnym czasie Olzon wysłała Holopainenowi jeszcze płytę DVD z zapisem koncertu nagranego z zespołem Alyson Avenue^[7]. We wrześniu 2006 roku spotkała się z muzykami Nightwish, aby wspólnie zaśpiewać z nimi kilka starych utworów zespołu, a następnego dnia w studiu gitarzysty Nightwish Erno „Emppu” Vuorinena nagrała z zespołem kilka nowych piosenek^[7]. 24 maja 2007 roku Anette Olzon została oficjalnie ogłoszona nową wokalistką Nightwish na stronie internetowej zespołu (odeszła przy tym z grupy Alyson Avenue)^[16][8]. Pierwszy koncert Nightwish z Olzon jako wokalistką odbył się 6 października 2007 roku w Tel Awiwie^[17]. Anette Olzon z Nightwish nagrała dwa uznane albumy: Dark Passion Play (2007) i Imaginaerum (2011)^[18].

1 października 2012 roku na stronie internetowej Nightwish ukazało się oświadczenie o zakończeniu przez zespół współpracy z Anette Olzon „we wzajemnym zrozumieniu, dla dobra wszystkich zaangażowanych stron”^[19]. Jej ostatni występ z Nightwish miał miejsce 29 września 2012 roku, podczas stanowiącego część trasy Imaginaerum World Tour koncertu w The Complex w Salt Lake City, a następczynią Olzon została Holenderka Floor Jansen^[20][19]. Niedługo później Anette Olzon w wywiadzie udzielonym magazynowi „Me Naiset” powiedziała, że została zwolniona z zespołu wkrótce po tym, jak ujawniła, że jest w ciąży z trzecim dzieckiem i trafiła do szpitala z powodu problemów z żołądkiem podczas trasy Imaginaerum World Tour. W odpowiedzi członkowie Nightwish opublikowali oświadczenie, w którym stwierdzili, że wszyscy gratulowali Olzon ciąży i że ona sama zaproponowała możliwość zatrudnienia swojej następczyni w przypadku, gdyby nie poradziła sobie z realizacją zobowiązań wobec zespołu, jednak wkrótce cofnęła swoją propozycję i „naprawdę zaczęły się trudności”, zaś rzeczywistą przyczyną rozstania z Olzon nie była jej ciąża czy choroba, lecz „odkrycie, że jej osobowość nie pasuje do tej społeczności twórczej, a nawet jest dla niej szkodliwa”^[21]. Do swojego zwolnienia z Nightwish Anette Olzon odniosła się także w wywiadzie dla Blabbermouth.net z 2014 roku, w którym ujawniła, że prosiła Tuomasa Holopainena aby przesunął daty nadchodzących koncertów w Australii, gdyż „byłaby zbyt w ciąży”, żeby na nich wystąpić we właściwym czasie, jednak Holopainen nie chciał się na to zgodzić. Dodała także, że była przeciwna decyzji zespołu o zastąpieniu jej przez Floor Jansen, ponieważ „chciała zachować swoją pracę”^[22].

28 marca 2014 roku premierę miał debiutancki album studyjny Anette Olzon, Shine, za którego wydanie odpowiedzialna była wytwórnia earMUSIC, zaś dwa lata później w muzycznych serwisach streamingowych ukazały się jej dwie nowe piosenki: „Vintersjäl” i „Cold Outside”^[23][24][25]. W 2017 roku zostały one wydane nakładem wytwórni Spinnup jako minialbum Vintersjäl / Cold Outside^[26].

29 sierpnia 2017 roku Anette Olzon i fiński gitarzysta Jani Liimatainen (były członek zespołu Sonata Arctica) ogłosili założenie zespołu The Dark Element^[18][27]. Debiutancki album grupy, nazwany tak samo jak ona, ukazał się 10 listopada 2017 roku nakładem wytwórni Frontiers Records^[28][29][18]. Pod szyldem tej wytwórni w 2019 roku została również wydana druga płyta The Dark Element, Songs the Night Sings, a w 2020 roku jej nakładem ukazał się album Worlds Apart projektu Allen/Olzon(inne języki), w ramach którego Olzon wystąpiła w duecie z amerykańskim wokalistą Russellem Allenem^[30][31][32]. 10 września 2021 roku swoją premierę miał drugi solowy album Olzon zatytułowany Strong^[33].

Na początku 2021 roku wokalistka podczas odpowiadania na pytania fanów na Instagramie ujawniła, że w następnym roku ukaże się trzeci album zespołu The Dark Element^[34]. W lutym 2022 roku opublikowano z kolei zapowiedź premiery debiutanckiego albumu metalowego projektu Ultima Grace, założonego przez japońskiego klawiszowca Yuukiego „Yuhkiego” Nakajimę (członka zespołów Alhambra oraz Galneryus(inne języki)) i współtworzonego przez Anette Olzon^[35][36]. Album, nazwany tak samo jak projekt, ukazał się 16 marca 2022 roku, a wszystkie zawarte na nim jedenaście utworów zaśpiewała Olzon^[36][35].

Inspiracje muzyczne

Anette Olzon jako swoje idolki i inspiracje do śpiewania wskazuje Natalie Cole i Celine Dion, ponadto podziwia dwie wokalistki ze współczesnej sceny metalowej: Simone Simons i Sharon den Adel^[37][38]. Pozytywnie wypowiada się także o solowej twórczości swojej poprzedniczki w zespole Nightwish, Tarji Turunen^[39].

Życie prywatne

Anette Olzon mieszka w Helsingborgu^[7]. 10 sierpnia 2013 roku wyszła za mąż za swojego wieloletniego partnera i ojca dwójki jej dzieci – Johana Husgafvela, gitarzystę zespołu Pain^[40][4]. Wokalistka ma trzech synów: Setha (z pierwszego małżeństwa z Fredrikiem Blyckertem; ur. 11 lipca 2001^[7][41]), Nemo (ur. 30 lipca 2010^[42]) i Mio (ur. 28 marca 2013^[43].

W latach 2014–2017 Olzon studiowała pielęgniarstwo na jednym ze szwedzkich uniwersytetów^[4]. W lutym 2020 roku w jednym z wywiadów ujawniła, że pracuje na pełny etat jako pielęgniarka^[44].

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Nightwish.

 Zobacz więcej w artykule Alyson Avenue, w sekcji Dyskografia.

 Zobacz więcej w artykule The Dark Element, w sekcji Dyskografia.

Albumy studyjne

Minialbumy

Single

Występy gościnne

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Blog Anette Olzon (ang.)