Andrzej Kondratiuk

Andrzej Kondratiuk
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1936
Pińsk

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2016
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, operator filmowy, aktor

Współmałżonek

Iga Cembrzyńska

Lata aktywności

1958–2006

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Lech Kondratiuk (ur. 20 lipca 1936 w Pińsku, zm. 22 czerwca 2016 w Warszawie[1]) – polski reżyser, scenarzysta, aktor i operator filmowy.

Życiorys

Grób Andrzeja Kondratiuka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Syn Krystyny i Arkadiusza Kondratiuków. Urodził się przed II wojną światową w Pińsku. Był starszym bratem reżysera Janusza Kondratiuka.

W 1963 został absolwentem Wydziału Operatorskiego PWSTiF w Łodzi. Był twórcą filmów niskobudżetowych, w scenariuszach często wykorzystywał wątki ze swojej biografii, a jako aktorów dobierał nierzadko osoby z najbliższego otoczenia, także naturszczyków. Część swych filmów stworzył w Gzowie koło Pułtuska[2]. W ostatnich latach poważna choroba uniemożliwiła mu aktywność zawodową[3].

Mimo że niektóre jego filmy, jak np. Wniebowzięci czy Hydrozagadka, są zaliczane do filmów kultowych, często nagradzanych, nie są one filmami kasowymi. Wiele z jego wcześniejszych filmów to krótkie etiudy, jak np. Chciałbym się ogolić.

Po roku 2000 pojawiły się problemy ze zdrowiem, zdiagnozowano u niego nowotwór[4]. W kwietniu 2005 doznał udaru mózgu[4].

Zmarł 22 czerwca 2016. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 29 czerwca 2016 w Warszawie, a po mszy świętej odprawionej w kościele środowisk twórczych na placu Teatralnym urna z prochami artysty została złożona w nowej Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych (kwatera G-tuje-26)[5]. W ostatniej drodze towarzyszyli mu, oprócz najbliższej rodziny, m.in. Emilia Krakowska, Zofia Czerwińska, Ewa Błaszczyk, Maja Komorowska, Zbigniew Buczkowski i Daniel Olbrychski[6].

Życie prywatne

Był mężem aktorki Igi Cembrzyńskiej[7]. Mieszkali na warszawskiej Ochocie i we wsi Gzowo[8].

Filmografia (reżyser)

Filmy fabularne i seriale

Etiudy filmowe

Odznaczenia i nagrody

  • 2016 – Pośmiertne odznaczenie przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w dziedzinie sztuki i kultury[10].
  • 1999 – nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł za rok 1998 za scenariusz filmu Złote runo
  • 1996 – Złota Taśma (nagroda Koła Piśmiennictwa Filmowego SFP) w kategorii film polski za rok 1995 za film Wrzeciono czasu
  • 1995 – Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Wrzeciono czasu
  • 1987 – Złoty Ekran za rok 1986 za reżyserię filmu Big Bang
  • 1987 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Cztery pory roku
  • 1987 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Big Bang
  • 1986 – Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) za film Big Bang
  • 1985 – Brązowe Oko Leoparda w sekcji telewizyjnej na MFF w Locarno za film Cztery pory roku
  • 1985 – Brązowe Lwy Gdańskie dla filmu niepełnometrażowego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Cztery pory roku
  • 1984 – Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Gwiezdny pył
  • 1970 – Nagroda Specjalna na MFF w Karlovych Varach za film Dziura w ziemi

Przypisy

  1. Reżyser Andrzej Kondratiuk nie żyje. warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2016-06-22].
  2. Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 50, 10 grudnia 2015, s. 16-17.
  3. Nie żyje Andrzej Kondratiuk. filmpolski.pl. [dostęp 2016-06-22].
  4. a b Iga Cembrzyńska, Magdalena Adaszewska: Mój intymny świat. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2016, s. 278. ISBN 978-83-8069-265-7.
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
  6. Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka – Relacja z uroczystości. se.pl. [dostęp 2016-06-29].
  7. Iga Cembrzyńska i Andrzej Kondratiuk byli dla siebie stworzeni. Rozdzieliła ich śmierć.... tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2021-10-18].
  8. Katarzyna Jurkowska, Katarzyna Kościelak: Kobiety przełomu. Znak Horyzont, 2020, s. 318. ISBN 978-83-240-7789-2.
  9. Z kamerą wśród krajobrazów. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2001-07-16].
  10. Pogrzeb Andrzeja Kondratiuka. prezydent.pl, 29 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-29].

Linki zewnętrzne

  • Andrzej Kondratiuk w bazie filmpolski.pl
  • Andrzej Kondratiuk w bazie IMDb (ang.)
  • Andrzej Kondratiuk w bazie Filmweb
  • Andrzej Kondratiuk na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka
  • Andrzej Kondratiuk w bazie Akademii Polskiego Filmu
  • p
  • d
  • e
Filmy i seriale w reżyserii Andrzeja Kondratiuka
  • ISNI: 000000010985983X
  • VIAF: 71634442
  • LCCN: n98090110
  • GND: 12066819X
  • BnF: 14556071k
  • NKC: xx0094739
  • NTA: 217257933
  • PLWABN: 9810660815405606
  • NUKAT: n00029523
  • WorldCat: lccn-n98090110
  • PWN: 3924830
  • ETP: 11435
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 111188