Andrzej Kalwas

Andrzej Kalwas
Ilustracja
Andrzej Kalwas (2012)
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1936
Włocławek

Minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Okres

od 6 września 2004
do 31 października 2005

Poprzednik

Marek Sadowski

Następca

Zbigniew Ziobro

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Jan Kalwas (ur. 23 czerwca 1936 we Włocławku[1]) – polski prawnik, radca prawny, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Marka Belki, w latach 1995–2004 prezes Krajowej Rady Radców Prawnych.

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1954)[2]. W 1963 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Odbył aplikację w Państwowym Arbitrażu Gospodarczym, po czym w 1965 rozpoczął wykonywanie zawodu radcy prawnego. Od 1990 działa jako wspólnik w kancelarii radców prawnych „Kalwas i Wspólnicy”[3].

Specjalizuje się w prawie administracyjnym, gospodarczym, handlowym, cywilnym i sprawach pracowniczych, a w szczególności w prawie antymonopolowym i problematyce nieuczciwej konkurencji.

W latach 1983–1995 pełnił funkcję dziekana rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie, a w latach 1995–2004 prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych[4].

W okresach 1989–1991 i 2002–2004 był członkiem Trybunału Stanu. Należał też do założycieli Krajowej Izby Gospodarczej[3]. W 2004 kandydował bez powodzenia w wyborach do Parlamentu Europejskiego z warszawskiej listy Komitetu Wyborczego Wyborców Razem dla Przyszłości, utworzonego przez różne organizacje pozarządowe. Objął następnie stanowisko prezesa zarządu nowo powstałego Stowarzyszenia Obywatelskich Inicjatyw.

6 września 2004 został mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Marka Belki, zastępując Marka Sadowskiego. Funkcję tę pełnił do końca 31 października 2005. W okresie jego urzędowania – wbrew jego negatywnej opinii – doszło do uchwalenia ustawy nowelizującej przepisy korporacyjne i wprowadzającej regulacje umożliwiające łatwiejszy dostęp do wolnych zawodów prawniczych, z których część została później uznana przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodną z Konstytucją.

18 kwietnia 2018 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego celem przedstawienia mu zarzutów w ramach śledztwa dotyczącego osób podających się za funkcjonariuszy służb specjalnych[5]. Następnego dnia został zwolniony.

Jego synem jest pisarz Piotr Ibrahim Kalwas[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1996)[7], Oficerskim (1999)[8] oraz, za wybitne zasługi w działalności na rzecz samorządu radców prawnych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju działalności państwowej i publicznej, Komandorskim (2012)[9][10] Orderu Odrodzenia Polski. Jego życiorys i dokonania zostały przedstawione w publikacji: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Andrzej Kalwas w rozmowie z Albertem Stawiszyńskim (Wolters Kluwer, Warszawa 2016, ISBN 97883-80927834).

Przypisy

  1. Andrzej Kalwas, Albert Stawiszyński: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Warszawa: Wolters Kluwer, 2016, s. 11. [dostęp 2022-08-20].
  2. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1954. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-10-02].
  3. a b Kalwas: Jestem suwerenny i odporny na naciski. pb.pl, 3 września 2004. [dostęp 2017-08-15].
  4. Kalendarium samorządu radców prawnych, „Radca Prawny” nr 129, wrzesień 2012, s. 14–31.
  5. Były minister Andrzej Kalwas zatrzymany przez CBA. lex.pl, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-18].
  6. Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku: Piotr Ibrahim Kalwas. ppibl.ibl.waw.pl. [dostęp 2018-04-18].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 października 1996 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 12, poz. 94).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 99).
  9. Członkowie samorządu radców prawnych odznaczeni. prezydent.pl, 27 września 2012. [dostęp 2012-09-28].
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 214).
  • p
  • d
  • e
Ministrowie sprawiedliwości III Rzeczypospolitej

Godło Polski

  • p
  • d
  • e
Prokuratorzy generalni PRL i III RP
Polska Rzeczpospolita Ludowa
III Rzeczpospolita
  • p
  • d
  • e
  • kursywa – ministrowie, którzy pełnili funkcję do końca istnienia rządu
  • VIAF: 340148209323400460009
  • PLWABN: 9810567677105606
  • NUKAT: n2014189817
  • WorldCat: viaf-340148209323400460009