Andrzej Dziadzio

Andrzej Dziadzio (ur. 1959) – polski prawnik, historyk prawa, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

W 1994 na podstawie rozprawy pt. Austriacki Trybunał Administracyjny 1875–1918. Powstanie. Kompetencje. Orzecznictwo uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo. Na tym samym wydziale w 2002 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Monarchia konstytucyjna w Austrii (1867–1914). Władza – obywatel – prawo otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: historia państwa i prawa. Został pracownikiem Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa WPiA UJ. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Jagiellońskigo. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych^[1].

Równocześnie jest zatrudniony w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Jest członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk^[1]. Od 2021 roku jest wykładowcą Powszechnej Historii Prawa oraz Historii Ustroju i Prawa Polskiego na Akademii Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie^[2].

30 marca 2016 został powołany przez marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego w skład Zespołu Ekspertów do Spraw problematyki Trybunału Konstytucyjnego, który otrzymał za zadanie podjęcie kwestii związanych z zaistniałym w 2015 kryzysem wokół TK (zespół złożył raport 1 sierpnia 2016)^[3][4].

Wybrane publikacje

• Cenzura prasy w Austrii (1862–1914). Studium prawno-historyczne (2012)
• Powszechna historia prawa (2008)
• Monarchia konstytucyjna w Austrii (1867–1914). Władza, obywatel, prawo (2001)
• Historia prawa. Prawo karne w świetle źródeł (współautor: Dorota Malec) (1997)
• Regnare, gubernare, administrare. Prawo i władza na przestrzeni wieków, (red. nauk. wspólnie ze Stanisławem Grodziskim) (2012)
• Regnare, gubernare, administrare. Z dziejów administracji, sądownictwa i nauki prawa (red. nauk. wspólnie ze Stanisławem Grodziskim)^[5]

Przypisy