Andrzej Bałaban
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1947 |
|---|---|
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: konstytucja, legislacja, samorząd | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1974 |
| Habilitacja | 1978 |
| Profesura | 19 kwietnia 2007 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej |
| Odznaczenia | |
  | |
Andrzej Zdzisław Bałaban (ur. 18 kwietnia 1947 w Lublinie[1]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki, w latach 2007–2011 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, profesor zwyczajny Uniwersytetu Szczecińskiego.
Życiorys
W 1970 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Na tej uczelni uzyskał w 1974 stopień doktora nauk prawnych oraz habilitował się cztery lata później[1]. W 2007 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych[2].
Początkowo pracował na UMCS, gdzie w latach 1979–1986 kierował Zakładem Prawa Rolnego, od 1981 był jednocześnie prodziekanem Wydziału Prawa. Później związany z Uniwersytetem Szczecińskim, gdzie w 1988 objął kierownictwo Katedry Prawa Konstytucyjnego (przekształconej później w Katedrę Prawa Konstytucyjnego i Integracji Europejskiej). Od 1993 do 1996 był prorektorem tej uczelni. Został również profesorem PWSZ w Gorzowie Wielkopolskim, zajmował stanowiska prorektora, zaś w latach 2007–2011 rektora tej szkoły[1].
Pełnił funkcję sekretarza generalnego Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego oraz członka Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli Akademickich Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego[2]. Jest także członkiem rady naukowej Spółdzielczego Instytutu Naukowego[1]. W pracy naukowej zajął się zagadnieniami z zakresu prawa konstytucyjnego, legislacji i samorządu[2].
W 2001 odznaczony Krzyżem Kawalerskim[3], a w 2011 Krzyżem Oficerskim[4] Orderu Odrodzenia Polski.
