Alojzy Seget
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 listopada 1897 |
|---|---|
| Data śmierci | 3 sierpnia 1968 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska | dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Późniejsza praca | prezes Samopomocy Chłopskiej |
| Odznaczenia | |
       | |
Alojzy Seget (ur. 25 listopada 1897 w Lubomi, zm. 3 sierpnia 1968) – porucznik Wojska Polskiego, dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty i powstaniec śląski[1].
Uczęszczał do niemieckiej szkoły podstawowej, potem do szkoły handlowej w Raciborzu.
W 1916 r. został wcielony do niemieckiego wojska, walczył na froncie zachodnim. Brał udział w walkach w Gdańsku i Berlinie podczas ruchów rewolucyjnych w Niemczech w 1918 r. Dostarczał broń powstańcom wielkopolskim, był związany z Domem Polskim "Strzecha" w Raciborzu. Uczestnik powstań śląskich, dowódca IV pułku Powstańców Śląskich w III powstaniu śląskim.
Podczas kampanii wrześniowej bronił środkowego i północnego odcinka Odry. W czasie okupacji hitlerowskiej przebywał we Francji i Anglii, pracował tam w Centralnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny. Później wrócił do kraju. Był założycielem Samopomocy chłopskiej, do 1949 r. również jej prezesem.
W 85. rocznicę wybuchu III powstania śląskiego uchwałą Rady Gminy, nowo wybudowana hala sportowa w Lubomi otrzymała imię Alojzego Segeta.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Śląski Krzyż Powstańczy[2]
- Krzyż Niepodległości[2]
- Krzyż Walecznych[2]
- Gwiazda Górnośląska[2]
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
Przypisy
Bibliografia
- Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982, s. 501.
