Albert Emon

Albert Emon
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1953
Berre-l’Étang

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1963–1968 CO Berre
1968–1971 Olympique Marsylia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1977 Olympique Marsylia 133 (38)
1978 Stade de Reims 6 (4)
1978–1981 AS Monaco 57 (22)
1981–1983 Olympique Lyon 60 (17)
1983–1986 Sporting Toulon Var 103 (21)
1986–1988 AS Cannes 63 (15)
W sumie: 422 (117)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975–1980  Francja 8 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1996 OGC Nice
1997 Sporting Toulon Var
2001–2002 Olympique Marsylia
2006–2007 Olympique Marsylia
2009–2011 AS Cannes
2012–2013 AC Ajaccio
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Albert Emon (ur. 24 czerwca 1953 w Berre-l’Étang) – francuski piłkarz grający na pozycji napastnika. W swojej karierze rozegrał 8 meczów w reprezentacji Francji i strzelił w nich 1 gola.

Kariera klubowa

Swoją karierę piłkarską Emon rozpoczął w klubie CO Berre. W 1968 roku został zawodnikiem Olympique Marsylia. W 1971 roku awansował do kadry pierwszej drużyny Olympique. 9 stycznia 1972 zadebiutował w pierwszej lidze francuskiej w zremisowanym 1:1 domowym meczu z AC Ajaccio. W sezonie 1971/1972 wywalczył z Olympique zarówno mistrzostwo, jak i Puchar Francji. W sezonie 1975/1976 ponownie zdobył krajowy puchar.

Na początku 1978 roku Emon odszedł z Olympique do Stade de Reims. Po pół roku gry w tym klubie odszedł do AS Monaco. W sezonie 1979/1980 zdobył z Monaco Puchar Francji. W Monaco grał do końca sezonu 1980/1981.

W 1981 roku Emon został zawodnikiem Olympique Lyon. Dwa lata później zmienił klub i przeszedł do Sportingu Toulon Var. W 1986 roku został piłkarzem drugoligowego AS Cannes. W 1987 roku awansował z nim do pierwszej ligi, a w 1988 roku zakończył swoją karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1971/72 Olympique Marsylia Francja  Division 1 1 0
1972/73 Olympique Marsylia Francja  Division 1 2 0
1973/74 Olympique Marsylia Francja  Division 1 19 5
1974/75 Olympique Marsylia Francja  Division 1 37 12
1975/76 Olympique Marsylia Francja  Division 1 32 11
1976/77 Olympique Marsylia Francja  Division 1 29 6
1977/78 Olympique Marsylia Francja  Division 1 13 4
1977/78 Stade de Reims Francja  Division 1 6 4
1978/79 AS Monaco Francja  Division 1 28 12
1979/80 AS Monaco Francja  Division 1 29 10
1980/81 AS Monaco Francja  Division 1 21 4
1981/82 Olympique Lyon Francja  Division 1 30 5
1982/83 Olympique Lyon Francja  Division 1 30 12
1983/84 Sporting Toulon Var Francja  Division 1 33 3
1984/85 Sporting Toulon Var Francja  Division 1 34 8
1985/86 Sporting Toulon Var Francja  Division 1 36 10
1986/87 AS Cannes Francja  Division 2 33 9
1987/88 AS Cannes Francja  Division 1 30 6

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Francji Emon zadebiutował 3 września 1975 roku w wygranym 3:0 meczu eliminacji do Euro 76 z Islandią. W swojej karierze grał też w eliminacjach do Euro 80. Od 1975 do 1980 roku rozegrał w kadrze narodowej 8 meczów, w których strzelił 1 gola.

Mecze i gole w reprezentacji
# Data Stadion Rywal Wynik Gol Rozgrywki
1975
1. 03.09.1975 Nantes, Francja  Islandia 3:0 0 el. ME 1976
2. 13.10.1975 Lipsk, NRD  NRD 1:2 0 el. ME 1976
3. 15.11.1975 Paryż, Francja  Belgia 0:0 0 el. ME 1976
1976
4. 27.03.1976 Paryż, Francja  Czechosłowacja 2:2 0 towarzyski
5. 22.05.1976 Budapeszt, Węgry  Węgry 0:1 0 towarzyski
1979
6. 25.02.1979 Paryż, Francja  Luksemburg 3:0 1 el. ME 1980
7. 04.04.1979 Bratysława, Czechosłowacja  Czechosłowacja 0:2 0 el. ME 1980
1980
8. 23.05.1980 Moskwa, ZSRR  ZSRR 0:1 0 towarzyski

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Emon został trenerem. W 1991 roku zatrudniono go na stanowisku pierwszego trenera w OGC Nice. W sezonie 1993/1994 awansował z klubem z Nicei z drugiej do pierwszej ligi. W Nice pracował do 1996 roku. W 1997 roku był trenerem Sportingu Toulon Var.

W grudniu 2001 roku Emon został szkoleniowcem Olympique Marsylia. W 2002 roku odszedł z klubu i został zastąpiony przez Alaina Perrina. W latach 2006–2007 ponownie prowadził Olympique. Doprowadził go do wywalczenia wicemistrzostwa Francji oraz do finału Pucharu Francji (Olympique przegrał w nim po rzutach karnych z FC Sochaux-Montbéliard).

Od 2009 do stycznia 2011 Emon pracował w AS Cannes.

W grudniu 2012 objął posadę trenera AC Ajaccio. Zastąpił na tym stanowisku Alexa Duponta[1].

Przypisy

  1. ↑ L1 – Ajaccio: Albert Emon succède à Alex Dupont. rtl.fr, 2012-12-21. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)]. (fr.).

Bibliografia

  • Albert Emon w bazie National Football Teams (ang.)
  • Profil na pari-et-gagne.com (fr.)
  • Profil na L'Equipe (fr.)
  • p
  • d
  • e
  • McDewitt (1932–33)
  • Bell, Kramer, McDewitt & Tandler (1933–34)
  • Lowy (1935–37)
  • Kudrna (1937)
  • Zamora (1937–38)
  • Samitier (1938–42)
  • Valle (1944–46)
  • Castro (1946)
  • Lardi (1946–47)
  • Marek (1947–49)
  • Veinante (1949–50)
  • Rous (1950)
  • Lardi (1950–51)
  • Andoire (1951–52)
  • Zatelli (1952–53)
  • Berry (1953–55)
  • Carniglia (1955–57)
  • Luciano (1957–62)
  • Andoire (1962–64)
  • Gonzáles (1964–69)
  • Rossi (1969–71)
  • Snella (1971–74)
  • Marković (1974–76)
  • Guillou (1976–77)
  • Rossi (1977–78)
  • Kocsur (1978–79)
  • Batteux (1979)
  • Rossi (1979–80)
  • Marković (1980–81)
  • Domingo (1981–82)
  • Sérafin (1982–87)
  • Bjeković (1987–89)
  • Alonzo (1989)
  • Bianchi (1989–90)
  • Fernandez (1990–91)
  • Huck (1991–92)
  • Emon (1992–96)
  • Sanchez (1996)
  • Takač (1996–97)
  • Renquin (1997–98)
  • Takač (1998)
  • Zvunka (1998–99)
  • David (1999)
  • Buffat & David (1999)
  • Fleury (1999)
  • Damiano (1999)
  • David (1999–2000)
  • Salvioni (2000–02)
  • Rohr (2002–05)
  • Buscher (2005)
  • Antonetti (2005–09)
  • Ollé-Nicolle (2009–10)
  • Roy (2010–11)
  • Marsiglia (2011–12)
  • Puel (2012–16)
  • Favre (2016–18)
  • Vieira (2018–20)
  • Ursea (2020–21)
  • Galtier (2021–22)
  • Favre (2022–23)
  • Digard [A] (2023)
  • Farioli (od 2023)
  1. ↑ trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
  1. ↑ a b c d tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Pietri (????–55)
  • Pironti (1955–57)
  • Brusseaux (1957–58)
  • Laune (1958–59)
  • Knayer (1959–63)
  • Azzouz (1963–64)
  • Stojaspal (1964–65)
  • Muro (1965–70)
  • Hon (1970–71)
  • Cuissard (1971–72)
  • Mori (1972–73)
  • Hon (1973–74)
  • Accorsi (1974–75)
  • Mistre (1975–76)
  • Paoli (1976–78)
  • Azzouz (1978–79)
  • nieznani (1979–92)
  • Gentili (1992–2001)
  • Courbis (2001–03)
  • Bijotat (2002–04)
  • Pantaloni (2004)
  • Courbis (2004–06)
  • Pantaloni (2006[A])
  • Pasqualetti (2006)
  • Krol (2006–07)
  • Rohr (2007–08)
  • Pasqualetti (2008–09)
  • Pantaloni (2009–12)
  • Dupont (2012)
  • Emon (2012–13)
  • Ravanelli (2013)
  • Bracconi (2013–14)
  • Debès (2014[A])
  • Pantaloni (od 2014)
  1. ↑ a b tymczasowo