Aeque principaliter

Aeque principaliter (łac. jednakowo ważny, równy w statusie) – określenie używane w prawie kanonicznym Kościoła katolickiego. Oznacza równość dwu lub więcej jednostek terytorialnych w administracji kościelnej (zazwyczaj diecezji), które na skutek różnych czynników zostają ze sobą połączone, tworząc de facto jeden nowy organizm. Termin ten stosowano, aby podkreślić, że żadna z jednostek wchodzących w skład nowej nie jest mniej ważna lub podległa. Łączenie diecezji i tworzenie unii personalnych jest wyłączną prerogatywą papieża.

W praktyce nazwę nowo powstałej jednostki zapisuje się z użyciem spójnika i (et), a nie za pomocą łącznika, np. archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (Archidioecesis Gnesnensis et Posnanensis). Zapis nazwy diecezji z łącznikiem oznacza podkreślenie dwóch istotnych ośrodków sakralnych w diecezji, np. diecezja zielonogórsko-gorzowska, diecezja zamojsko-lubaczowska, diecezja bielsko-żywiecka.

Przykłady

• Archidiecezja gnieźnieńska złączona z diecezją poznańską (1821–1948)^[1],
• Archidiecezja Ravenna złączona z diecezją Cervia (1947–1986)^[2],
• Archidiecezja pampeluńska złączona z diecezją Tudela (1851 do dziś)^[3].

Zobacz też

• In persona episcopi - inny rodzaj unii

Przypisy