Adam Półtawski

Adam Półtawski
Imię i nazwisko

Adam Jerzy Półtawski

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1881
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 września 1952
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

grafika

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Antykwa Półtawskiego
Awers banknotu 100 marek polskich, 1919

Adam Jerzy Półtawski (ur. 17 maja 1881 w Warszawie[1], zm. 19 września 1952 w Krakowie) – polski grafik i typograf, projektant papierów wartościowych i wykładowca w szkołach przemysłu poligraficznego. Jest autorem krojów pisma: Antykwa Polska (zwanej obecnie od jego nazwiska „Antykwą Półtawskiego”, 1924–1928) oraz Mediewal Polski (tylko w projekcie).

Życiorys

Był synem Antoniego i Kazimiery z Drzewieckich[1]. W 1901 ukończył gimnazjum w Warszawie. Studiował historię sztuki, fizykę i chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Rysunku uczył się u Józefa Mehoffera). Następnie dla pogłębienia wiedzy i artystycznych umiejętności przeprowadził się najpierw do Monachium, gdzie pobierał nauki w tamtejszej Akademii, następnie do Paryża i Lipska, gdzie uczęszczał do Wyższej Technicznej Szkoły Drukarskiej, a potem do Berlina, gdzie pobierał nauki w Kunstschule des Westens. W 1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim.

W okresie międzywojennym pracował jako kierownik Zakładów Graficznych Bolesława Wierzbickiego w Warszawie (1912–1914 i 1919–1922). Projektował m.in. drukowane tam banknoty polskie z pierwszych lat niepodległości[2]. Następnie był dyrektorem technicznym Drukarni Łazarskiego (1927–1930).

Prowadził działalność pedagogiczną. Wykładał techniki drukarstwa i grafikę w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie (lata 20. 30.; był też członkiem zwyczajnym Towarzystwa WSD[3][4]), Szkole Przemysłu Graficznego (1926–1944), Salezjańskiej Szkole Rzemiosł w Warszawie (1923/1924 i 1932–1939) – gdzie razem ze Stanisławem Ostoja-Chrostowskim prowadził Doświadczalną Pracownię Graficzną, oraz Publicznej Dokształcającej Szkole Graficznej w Warszawie (1931–1933). Wykładał też techniki graficzne i zagadnienia drukarstwa na Kursach Księgarskich przy Wolnej Wszechnicy Polskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym zaznaczył swą obecność w życiu artystycznym jako organizator i uczestnik wielu wystaw graficznych tak w Polsce, jak i za granicą, specjalizując się przede wszystkim w zdobnictwie książkowym i ekslibrisie. Uprawiał też rysunek, malarstwo miniaturowe i inne różne techniki graficzne. Projektował układ drukarski i szatę graficzną (inicjały, ornamenty, winiety i przerywniki) czasopisma „Chimera” oraz m.in. Pism zebranych Cypriana Kamila Norwida i dzieła Unia Horodelska, nagrodzonego złotym medalem na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925. Projektował druki akcji i obligacji, zaprojektował banknot o nominale stu marek, który był pierwszym banknotem międzywojennej Polski. Związany był ze środowiskami artystycznymi Warszawy, Lublina i Kielc.

Podczas okupacji organizował i prowadził tajne kursy graficzne. Podczas powstania warszawskiego uległo zniszczeniu wiele jego prac, pośród których znajdowały się m.in. próbne odbitki i niskonakładowe druki powstałe w Doświadczalnej Pracowni Graficznej. Po powstaniu przymusowo wysiedlony do Żarnowca.

Po wojnie wyjechał do Lublina, gdzie działał w Związku Polskich Artystów Plastyków. Ostatnie lata życia spędził w Kielcach, pracując jako kierownik techniczny Drukarni „Jedność” (1945–1949).

Był członkiem Związku Polskich Artystów Grafików – którego był też współzałożycielem, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego i Koła Artystów Grafików Reklamowych oraz członkiem honorowym Towarzystwa Bibliofilów Polskich. Był współredaktorem „Grafiki Polskiej” oraz „Grafiki” – organu ZPAG.

Jego prace znajdują się w Bibliotece Narodowej w Warszawie i Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Komplet prac, również tych niepublikowanych, znajduje się w posiadaniu rodziny artysty.

Od 27 grudnia 1912 był mężem Stefanii z Cichockich (1885–1972). Ojciec prof. Andrzeja Półtawskiego, filozofa, teść dr Wandy Półtawskiej, lekarza psychiatry.

Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC12-14-4)[5].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Adam Półtawski został patronem kieleckiej drukarni związanej organizacyjnie z Wydawnictwem Jedność[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2020-01-10] .
  2. Banknoty polskie • Niezwykła historia kraju i pieniądza 1918–1921. Część 11 – Kształtowanie się II Rzeczypospolitej. Cykl przygotowany przez „Gazetę Wyborczą” we współpracy z magazynem historycznym „Mówią wieki”, Warszawa 2006
  3. Wyższa Szkoła Dziennikarska. „Kurier Warszawski”. Nr 213, s. 3, 1933. 
  4. Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie. Sprawozdanie za XXI Rok Szkolny 1937–1938 oraz Program na Rok 1938–1939. Warszawa: 1938, s. 47.
  5. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-09-17] .
  6. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  7. SuperS. User SuperS., O nas [online], www.drukarnia.kielce.pl [dostęp 2016-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-24] .

Bibliografia

  • Strona poświęcona Antykwie Półtawskiego. janusz.nowacki.strefa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].
  • Antykwa Półtawskiego – w formatach TrueType oraz Type 1
  • Stefan Wojciechowski, Adam Półtawski, [w:] Słownik pracowników książki polskiej; pod red. I.Treichel, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Łódź 1972, s. 711–712.
  • Zygmunt Jagodziński: Adam Jerzy Półtawski – europejskiej klasy artysta grafik i typograf. swiatdruku.eu. [dostęp 2016-05-10].

Linki zewnętrzne

  • Adam Półtawski – prace w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000071399785
  • VIAF: 74123618
  • LCCN: n88212939
  • GND: 118948768
  • BnF: 121061308
  • PLWABN: 9810537910305606
  • NUKAT: n02080121
  • PWN: 3961563