3 Księga Machabejska

Stary Testament

Biblia hebrajska
Kanon prawosławny (słowiański i grecki), etiopski i syryjski
Kanon prawosławny (gruziński)
Kanon syryjski
  • pokaż
  • dyskusja
  • edytuj

Trzecia Księga Machabejska – księga Starego Testamentu znajdująca się w Septuagincie, skąd przeszła do prawosławnego kanonu Pisma Świętego jako deuterokanoniczna[1]. Kościół katolicki i Kościoły protestanckie zaliczają ją do apokryfów.

Wbrew tytułowi księga nie ma związku z Machabeuszami, opisuje bowiem wydarzenia, które działy się około 50 lat przed początkiem 1 Księgi Machabejskiej[1]. Opowiada o prześladowaniach Żydów w Aleksandrii za panowania Ptolemeusza IV Filopatora. Przez badaczy nie podzielających przekonania o natchnieniu księgi wydarzenia przedstawione w utworze są uznawane za fikcyjne, a wartość historyczna księgi jest podawana w wątpliwość[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Michał Wojciechowski: Apokryfy z Biblii greckiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2001, s. 24-41. ISBN 83-7146-163-1.
  • VIAF: 188293780, 178616770
  • LCCN: n80083795
  • GND: 4436440-4
  • BnF: 13330850g
  • SUDOC: 25027146X
  • BIBSYS: 98032869
  • J9U: 987007286501805171
  • NSK: 000521057
  • BNA: 000058726
  • Universalis: iiie-livre-des-maccabees