15 Pułk Czołgów
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1990 |
Patron | Józef Wieczorek[1] |
Tradycje | |
Święto | 31 lipca |
Kontynuacja | 25 pułk zmechanizowany |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Zbigniew Michalski |
Organizacja | |
Numer | JW 2719[2] |
Dyslokacja | Opole; Gliwice |
Rodzaj wojsk | Wojska pancerne |
Podległość | 2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana |
15 Pułk Czołgów Średnich im. Józefa Wieczorka (15 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W terminie do 1 grudnia 1951, w garnizonie Opole, został sformowany 15 samodzielny szkolny pułk czołgów. Jednostka utworzona została w oparciu o stany osobowe 2 samodzielnego batalionu artylerii pancernej z Żar oraz kompanii szkolnych 27 pułku zmechanizowanego i 29 pułku zmechanizowanego, i podporządkowana bezpośrednio dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV. W czerwcu 1955 roku oddział dyslokowany został do garnizonu Gliwice[3]. W 1962 roku pułk został włączony w struktury 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej[4].
4 października 1973 roku pułk otrzymał imię Józefa Wieczorka, a dzień 31 lipca został ustanowiony świętem pułku[5].
W 1990 roku został przeformowany w pułk zmechanizowany i przemianowany na 25 pułk zmechanizowany. W 1995 roku 25 pz został przeformowany w 23 Brygadę Obrony Terytorialnej.
Żołnierze pułku
- Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 15 Pułku Czołgów.
- Dowódcy pułku
- ppłk Zbigniew Michalski
- mjr dypl. Antoni Walczak
- mjr Jerzy Pawelec
- mjr dypl. inż. Jerzy Nowaczewski
- mjr dypl. Jerzy Baranowski
Struktura pułku
Bezpośrednio po sformowaniu strukturę pułku stanowiły:
- batalion szkolny dowódców czołgów
- dwa bataliony szkolne mechaników kierowców
- batalion szkolny działonowych
W wyniku kolejnych restrukturyzacji organizacja pułku przedstawiała się następująco:
Liczba żołnierzy wynosiła 1389 osób. Uzbrojenie pułku stanowiło: 40 czołgów T-54A i 1 transporter opancerzony[6]
Przypisy
- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 749.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 169.
- ↑ Marek Grygorowicz, Garnizon Nysa do 1992.
- ↑ Rozkaz Nr 019/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 października 1973 roku w sprawie nadania jednostkom wojskowym historycznych nazw oraz imion zasłużonych działaczy partyjnych, żołnierzy oddziałów frontowych i partyzanckich, a także ustanowienia dorocznych świąt (Dziennik Rozkazów Ministra Obrony Narodowej Tajny Nr 10, poz. 26).
- ↑ Etat Nr 5/374 pułku czołgów średnich DZ z 10 czerwca 1964.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Marek Grygorowicz, Garnizon Nysa do 1992
- p
- d
- e
Korpusy pancerne |
|
---|---|
Dywizje pancerne | |
Brygady pancerne | |
Pułki czołgów | |
Bataliony rozpoznawcze | |
Pułki artylerii pancernej | |
Dywizjony artylerii pancernej | |
Wyposażenie |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni