10 Pułk Strzelców Pieszych

Ten artykuł dotyczy 10 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego. Zobacz też: 10 Pułk Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.
10 Pułk Strzelców Pieszych
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1831

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Nepomucen Płonczyński

Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

10 Pułk Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego – polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego.

Historia pułku

Sformowany w początkach 26 maja 1831 z gwardzistów Gwardii Ruchomej województwa płockiego[1].

5 czerwca 1831 dowódcą pułku został ppłk Nepomucen Płonczyński[1].

Przypisy

  1. a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 77.

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • p
  • d
  • e
Wojska
1815–1830
  • Piechota: Korpus Piechoty
  • 1 DP
  • 2 DP Kawaleria: Korpus Jazdy
  • Dywizja Ułanów
  • Dywizja Strzelców Konnych Artyleria: Korpus Artylerii
  • 1 BAP
  • 2 BAP
  • BALk
  • binż
  • bsap Żandarmeria: Korpus Żandarmerii
  • Korpus Oficerów Żandarmerii Inne: Korpus Inżynierów
  • Korpus Kadetów
Powstanie listopadowe
Pułki
strzelców konnych
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • od 1830: 5
  • 6
ułanów
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • od 1830: 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
jazdy lokalnej
piechoty liniowej
strzelców pieszych
inne
Bitwy