10 Dywizjon Samochodowy
| Historia | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Sformowanie | 1921 | ||
| Rozformowanie | 1934 | ||
| Tradycje | |||
| Święto | 8 września[1] | ||
| Kontynuacja | 2 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych | ||
| Organizacja | |||
| Dyslokacja | Przemyśl | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | |||
| Rodzaj wojsk | wojska samochodowe | ||
| |||
10 Dywizjon Samochodowy (10 dsam) – pododdział wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
10 dywizjon samochodowy sformowany został w 1918 w Częstochowie na bazie niemieckich warsztatów samochodowych, które mieściły się w fabryce „Częstochowianka” oraz z kolumn samochodowych, które były stacjonowane: w Radomiu, Piotrkowie, Kielcach i Częstochowie. Pierwotnie przybrał nr 3[2].
Latem 1921 stacjonował w garnizonie Przemyśl (Okręg Korpusu Nr X).
Osobny artykuł: Organizacja pokojowa dywizjonu samochodowego.
W 1929 roku jednostka została skadrowana i przemianowana na Kadrę 10 Dywizjonu Samochodowego.
W 1934 roku Kadra 10 dsam została włączona w skład 2 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych, który 26 lutego 1935 roku został przeformowany w 2 Batalion Pancerny[3].
Święto dywizjonu było obchodzone 8 września.
Dowódcy baonu i komendanci kadry
- mjr/ppłk sam[a]. Narcyz Jan Sobol (1923-1924)
- mjr sam. Stanisław Hulewicz (1928)
- mjr sam. Władysław Srocki (do 1934)
Uwagi
- ↑ Skrót "sam." oznacza oficera wojsk samochodowych.
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów MSWojsk. nr 16 z 19 maja 1927 roku
- ↑ a b Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1217.
- ↑ Antoni Nawrocki, 2 Batalion Pancerny ... s. 11 oraz Jerzy Rusinek i Rajmund Szubański, Polska broń pancerna ... s. 236-237.
Bibliografia
- Korpus przemyski 1918-1928, Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X, Przemyśl 1929.
- Antoni Nawrocki, 2 Batalion Pancerny. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, zeszyt 21, Pruszków 1992, ISBN 83-85621-19-9.
- Jerzy Rusinek, Rajmund Szubański, Polska broń pancerna w okresie międzywojennym 1918-1939, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3/4 (51), Warszawa 1969.
- Piotr Rudzki, Jerzy Kulesza, Józef Jeszka. Krótki rys historyczny powstania i pracy formacyj samochodowych. „Przegląd Wojskowo-Techniczny. Broń Pancerna.”. 4 (6), s. 1193-1246, 1928. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych; Dowództwo Saperów; Dowództwo Broni Pancernych; Dowództwo Wojsk Łączności.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- p
- d
- e
| Brygady zmotoryzowane: | |
|---|---|
| Pułki pancerne: |
|
| Bataliony pancerne: | |
| Bataliony czołgów lekkich: | |
| Dywizjony pancerne: | |
| Kompanie czołgów rozpoznawczych: | |
| Kompanie czołgów lekkich: | |
| Pociągi pancerne: |
|
| Ośrodki Zapasowe Broni Pancernych: |
|
- p
- d
- e
Polskie pojazdy wojskowe do 1939
| Czołgi | |
|---|---|
| Samochody pancerne |
|
| Ciągniki artyleryjskie | |
| Samochody osobowe i ciężarowe | |
| Pociągi pancerne |
|
| Drezyna pancerna | |
| Motocykle | |
| Pojazdy prototypowe i doświadczalne |
