Łożysko magnetyczne

Łożysko magnetyczne – (ang. Magnetic bearing) łożysko wykorzystujące do działania zjawisko lewitacji magnetycznej.

Łożyskowanie odbywa się bez fizycznego kontaktu części łożyskującej z częścią łożyskowaną, eliminując tym sposobem tarcie i zużycie materiału łożyska. Łożyska tego typu pozwalają osiągnąć najwyższe prędkości obrotowe wałów, praktycznie bez ograniczeń^[1]. W łożyskach pasywnych wykorzystywane są magnesy stałe i zasilanie jest zbędne. Projektowanie takich urządzeń jest trudne ze względu na ograniczenia wynikające z twierdzenia Earnshawa. Łożyska aktywne są stosowane gdy występują trudności z utrzymaniem lewitującego obiektu w optymalnej pozycji. Łożyska takie zwykle wymagają łożyska zapasowego na wypadek zaniku zasilania. Łożyska magnetyczne są wykorzystywane w przemyśle przy np. pompach turbomolekularnych, generacji prądu, rafinacji paliw, obsłudze maszyn i dostawach gazu.

Podział łożysk magnetycznych

• łożyska magnetyczne statyczne (pasywne) – zbudowane z magnesów trwałych (ang. Permanent Magnetic Bearing) PMB lub łożyska z nadprzewodnikami, (gdzie występuje efekt Meissnera) (ang. Super-conducting Magnetic Bearing) SMB^[2].
• łożyska magnetyczne dynamiczne (aktywne)(AMB)^[3]
• łożyska magnetyczne hybrydowe (elektrodynamiczne)^[4]

Przypisy

Bibliografia

• A. Chiba et al.: Magnetic Bearings and Bearingless Drives. Elsevier, 2005.
• Schweitzer, G (2002). "Active Magnetic Bearings – Chances and Limitations". Proc. 6th Internat. IFToMM Conf. on Rotor Dynamics [1]

Linki zewnętrzne

• Analiza rozkładu sił w pasywnych łożyskach magnetycznych. mechanik.media.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. ^{[martwy link]}
• Permanentmagnetische Lager (Łożysko magnetyczne) ^{[martwy link]}