Natriumazide

Natriumazide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van natriumazide
Natriumazide
Algemeen
Molecuulformule NaN3
IUPAC-naam natriumazide
Molmassa 65,00986928 g/mol
CAS-nummer 26628-22-8
Wikidata Q407577
Beschrijving Kleurloze kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H300 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P264 - P273 - P301+P310 - P501
Opslag Brandveilig. Gescheiden van zuren, voeding, voeder en metalen, in het bijzonder lood en loodbevattende stoffen.
EG-Index-nummer 011-004-00-7
VN-nummer 1687
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 27 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,846 g/cm³
Smeltpunt 275 °C
Vlampunt 300 °C
Oplosbaarheid in water (bij 17°C) 417 g/L
Goed oplosbaar in water, ethanol
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur hexagonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriumazide (NaN3) is het azide van natrium. De stof komt voor als kleurloze en reukloze hexagonale kristallen. Natriumazide is oplosbaar in water en ethanol.

Synthese

Natriumazide wordt in twee stappen bereid:

  • Eerst worden natrium en ammoniak omgezet in natriumamide:
    2 Na + 2 NH 3 2 NaNH 2 + H 2 {\displaystyle {\ce {2 Na + 2 NH3 -> 2 NaNH2 + H2}}}
  • Vervolgens reageren natriumamide en distikstofmonoxide met elkaar, om zo natriumazide te vormen:
    2 NaNH 2 + N 2 O NaN 3 + NaOH + NH 3 {\displaystyle {\ce {2 NaNH2 + N2O -> NaN3 + NaOH + NH3}}}

Toepassingen

Natriumazide wordt gebruikt in ziekenhuizen en laboratoria als biocide met name om de groei van gramnegatieve bacteriën te remmen.[1] In lage concentraties wordt het gebruikt in coronazelftesten.[2]

In het laboratorium wordt natriumazide ingezet om benzylazide te bereiden, uitgaande van benzylbromide.

Natriumazide werd in vroege airbags in auto's gebruikt om stikstofgas te genereren dat de airbag opblaast. De stof ontbindt volgens de reactie:

2 NaN 3 2 Na + 3 N 2 {\displaystyle {\ce {2 NaN3 -> 2 Na + 3 N2}}}

Natriumazide is in latere generaties van airbags vervangen door minder gevoelige en minder toxische gasvormende explosieven zoals nitroguanidine of guanidinenitraat. Natriumazide is namelijk zeer giftig en mogelijk chemisch instabiel. Een andere reden was het gevaar dat het zeer reactieve natrium achterblijft nadat de airbag is afgegaan. Dat komt spontaan heftig tot ontbranding als het in contact komt met water, bijvoorbeeld bij een brand en bij het blussen daarvan.

Toxicologie en veiligheid

Natriumazide kan ontploffen bij verwarming boven het smeltpunt, vooral bij het snel verhitten. De oplossing in water is een zwakke base. Het reageert met koper, lood, zilver, kwik en koolstofdisulfide, met vorming van bijzonder schokgevoelige stoffen. De stof reageert met zuren, waarbij het giftige en ontplofbare waterstofazide wordt gevormd.

Natriumazide remt de oxidatieve fosforylering door onomkeerbaar te binden aan de heem co-factor van het cytochroom-c-oxidase eiwitcomplex, op vergelijkbare wijze als cyanide.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Blootstelling aan concentraties boven de toegestane grenzen zou effecten op het zenuwstelsel kunnen hebben. De LD50 ligt op >28 – ≤34 mg/kg.[3]

Natriumazide wordt in verband gebracht met het zelfdodingspoeder "Middel X".[1][4] Het is echter geen humaan zelfdodingsmiddel. Het kan een uiterst pijnlijke doodstrijd met veel spierkrampen en braken tot gevolg hebben die tot 40 uur na inname kan duren.[5][6] Vergiftiging veroorzaakt tevens hevige hoofdpijn en er is geen tegengif beschikbaar.[7]

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b De opkomst en ondergang van ‘middel X’ | NTvG. www.ntvg.nl. Geraadpleegd op 22 februari 2023.
  2. Natrium azide. waarzitwatin.nl. Geraadpleegd op 19 februari 2023.
  3. Veiligheidsblad Natriumazide. Gearchiveerd op 25 oktober 2021. Geraadpleegd op 25 oktober 2021.
  4. Ignace Schretlen, Natriumazide: dood in de pot?. Arts en Auto (3 september 2019). Geraadpleegd op 25 oktober 2021.
  5. Marquet, P., Clément, S., Lotfi, H., Dreyfuss, M. F., Debord, J. (1996). Analytical findings in a suicide involving sodium azide. Journal of Analytical Toxicology 20 (2): 134–138. ISSN:0146-4760. PMID: 8868407. DOI:10.1093/jat/20.2.134.
  6. Klein-Schwartz, W., Gorman, R. L., Oderda, G. M., Massaro, B. P., Kurt, T. L. (1989). Three fatal sodium azide poisonings. Medical Toxicology and Adverse Drug Experience 4 (3): 219–227. ISSN:0113-5244. PMID: 2818717. DOI:10.1007/BF03259998.
  7. (en) CDC | Toxic Syndrome Description: Ricin or Abrin Poisoning. emergency.cdc.gov (16 mei 2019). Geraadpleegd op 19 februari 2023.