Lise Van Hecke

Lise Van Hecke
Lise Van Hecke
Persoonlijke informatie
Volledige naam Lise Van Hecke
Geboortedatum 1 juli 1992
Geboorteplaats Sint-Niklaas
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Lengte 191 cm
Sportieve informatie
Discipline Volleybal
Positie Aanvaller
Seizoen Club
2000-2007
2007-2008
2008-2011
2011-2013
2013-2015
2015-2016
2016-2017
2017-2018
2018-2020
2020-2022
2022-heden 		Vlag van België VC Temse
Vlag van België VC Oudegem
Vlag van België Asterix Kieldrecht
Vlag van Italië Robur Tiboni Urbino Volley
Vlag van Italië River Volley Piacenza
Vlag van Brazilië Molico Osasco
Vlag van Turkije Beşiktaş Jimnastik Kulübü
Vlag van Italië Volley Pesaro
Vlag van Italië Cuneo Granda
Vlag van Italië Saugelia Monza
Vlag van Japan Hisamitsu Springs
Medailles
Europese kampioenschappen
3 Brons Berlijn 2013 Volleybal
Europese volleyballeague
2 Zilver Varna 2013 Volleybal
Landskampioen
▷ Vlag van België Eredivisie: 2010 & 2011
▷ Vlag van Italië Serie A1: 2014
Beker
▷ Vlag van België Beker van België: 2010 & 2011
▷ Vlag van Italië Beker van Italië: 2013
▷ Vlag van België Supercup: 2009
▷ Vlag van Italië Supercup: 2013
Continentale toernooien (club)
▷ Winnaar CEV Cup: 2021
▷ Derde CEV Cup: 2012
▷ Finalist Challenge Cup: 2010
Portaal  Portaalicoon   Volleybal

Lise Van Hecke (Sint-Niklaas, 1 juli 1992[1]) is een Belgische volleybalster. Ze speelt als opposite.

Levensloop

Van Hecke begon met volleybal op zesjarige leeftijd bij Pardaf Kruibeke.[2] Vervolgens doorliep de jeugdreeksen bij VC Temse en debuteerde er als veertienjarige in de A-ploeg in eerste provinciale.[3] Ze verhuisde voor één seizoen naar VC Oudegem en stapte in 2008 over naar Asterix Kieldrecht.[4] Met deze club won ze twee landstitels en even vaak de Beker van België (2010 en 2011), alsook eenmaal de Supercup (2009). Ook was ze met Asterix in seizoen 2009-'10 finalist in de Challenge Cup.[5][6] Ook werd ze als speelster van deze club in 2010 tijdens de Volleyproms uitgeroepen tot Speelster van het Jaar.[7]

Vervolgens was Van Hecke onder meer actief in de Italiaanse[8][9], Braziliaanse[10] en Turkse competitie. In de Italiaanse competitie won ze in seizoen 2012-'13 met Robur Tiboni Urbino Volley de Beker van Italië en de Supercup. Een seizoen eerder werd Van Hecke met deze club derde in de CEV Cup[11] en in 2013-'14 werd ze met River Volley Piacenza landskampioen. In 2015 maakte ze de overstap naar het Braziliaanse Molico Osasco[12] en het daaropvolgende seizoen was ze actief bij het Turkse Beşiktaş Jimnastik Kulübü. In 2017 keerde Van Hecke terug naar de Italië, alwaar ze aansloot bij Volley Pesaro.[13] Na een seizoen sloot ze vervolgens aan bij Saugelia Monza, waarmee ze in seizoen 2020-'21 de CEV Cup won.[14][15] In 2022 ging ze aan de slag bij het Japanse Hisamitsu Springs.[16]

Met de 'Belgische nationale jeugdploeg onder negentien jaar' werd ze in 2009 in Nederland Europees kampioene en in Thailand derde bij de wereldkampioenschappen.[2] Met de nationale ploeg behaalde ze vervolgens brons op het Europees kampioenschap van 2013 te Berlijn.[17] In september 2017 - tijdens het EK in het Azerbeidzjaanse Gandja - kwam ze een laatste maal uit voor de Yellow Tigers.[18]

In 2021 sloot ze zich aan bij de beschuldigingen van o.a. Freya Aelbrecht, Valérie Courtois en Hélène Rousseaux met betrekking tot emotioneel machtsmisbruik door bondscoach Gert Vande Broek.[19][20]

Ook haar ouders Lieve Van de Velde en Ludwig Van Hecke, oom Luc Van de Velde, neef Robbe Van de Velde en echtgenoot Wout Wijsmans zijn/waren actief in het volleybal.[21][22]

Bronnen, noten en/of referenties
  • Fiche Lise Van Hecke, Volleybox
  • (en) Fiche Lise Van Hecke, CEV
  • (it) Profiel Lise Van Hecke, legavolleyfemminile.it
  1. ↑ (en) Fiche Lise Van Hecke, World of Volley. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  2. ↑ a b VANHOVE Ivan, Speelster van Kieldrecht beleeft met nationale jeugdselectie ongelooflijk succesverhaal, Het Nieuwsblad, 17 juli 2009. Gearchiveerd op 16 juli 2023.
  3. ↑ "Ik was totaal geen volleybalfreak", Sport/Voetbal Magazine, 16 september 2014. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  4. ↑ Lise Van Hecke verlaat Kieldrecht, Het Nieuwsblad, 19 mei 2011. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  5. ↑ Asterix Kieldrecht verliest nipt in Challenge Cup, De Standaard, 17 februari 2010. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  6. ↑ Kieldrecht verliest met 3-1 in finale Challenge Cup volley, De Morgen, 21 maart 2010. Gearchiveerd op 13 juli 2023.
  7. ↑ Volleyproms - Lise Van Hecke voor het eerst volleyspeelster van het jaar, De Standaard, 26 april 2010. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  8. ↑ Lise Van Hecke trekt naar Italië, Het Nieuwsblad, 25 juni 2011. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  9. ↑ 'Klaar voor avontuur bij topclub', De Morgen, 30 mei 2013. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  10. ↑ Lise van Hecke trekt naar Brazilië, TV Oost, 29 mei 2015. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  11. ↑ Lise Van Hecke lijdt met Urbino 3-1 nederlaag in halve finale CEV Cup, Het Nieuwsblad, 14 maart 2012. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  12. ↑ Yellow Tiger Lise Van Hecke gaat in Brazilië aan de slag, De Standaard, 29 mei 2015
  13. ↑ Van Hecke gaat opnieuw in Itialië volleyballen, Sporza, 13 juli 2017. Gearchiveerd op 17 juli 2023.
  14. ↑ Lise Van Hecke na CEV Cup-triomf: "Dit is de kers op de taart", Sporza, 24 maart 2021. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  15. ↑ VEREECK Walter, Finalewinst in de CEV Cup is nieuw hoogtepunt in rijke volleybalcarrière van Laura Heyrman en Lise Van Hecke, Het Laatste Nieuws, 24 maart 2021. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  16. ↑ Volleybalster Lise Van Hecke kiest voor Japanse topclub Hisamitsu Springs, Sporza, 22 augustus 2022. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  17. ↑ EECKHAUT Dimitri, Lise Van Hecke: "Onze grenzen? Die hebben we momenteel niet", De Morgen, 14 september 2013. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  18. ↑ HARDIE Valerie, Hoe afscheid van Yellow Tigers Lise Van Hecke nog beter maakte: “Ik had geen tijd meer voor mezelf”, Het Laatste Nieuws, 21 april 2021. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  19. ↑ CRETEUR Jonas, Lise Van Hecke bevestigt verhalen van haar collega’s over Gert Vande Broeck, Sport/Voetbal Magazine, 7 december 2021. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  20. ↑ VANDENBROECKE Sander, Yellow Tiger Lise Van Hecke: ‘Gert Vande Broek is echt wel een harde coach. Soms was ik bang was om ’s anderendaags opnieuw te trainen’, Humo, 7 december 2021. Gearchiveerd op 6 december 2022.
  21. ↑ PEETERS Leo, Lise Van Hecke kiest voor Hisamitsu Springs: “Japan, here I come!”, Volley Magazine, 30 augustus 2022. Gearchiveerd op 15 juli 2023.
  22. ↑ VAN GENECHTEN Vincent, Een Belgisch volleybalsprookje: Lise Van Hecke en Wout Wijsmans geven elkaar het ja-woord, Het Nieuwsblad, 16 juli 2019. Gearchiveerd op 15 juli 2023.